|
Table of Contents
|
1 Enkele politieke partijen
1.1 Standpunt van de S.P.A.
In zijn toespraak ‘ICT en taal zijn sleutels voor goed onderwijs voor iedereen’1 op woensdag 9 mei 2007 had Vlaams minister van Werk, Onderwijs en Vorming Frank Vandenbroucke (S.P.A. ) het al over het belang van een degelijk ict-beleid in het onderwijs. Zijn visie is dat een degelijk ict-beleid ertoe kan bijdragen tot minder schoolmoeheid (door integreren van educatieve games die de leerstof ‘leuker’ maken) en beter kansen naar het werkveld toe. Om dit te bereiken is het eveneens nodig dat er strenge termen bestaan binnen de onderwijsopleidingen zelf. Schoolkinderen kunnen immers pas degelijk ict-onderwijs krijgen indien ook de leraren hierin voldoende competent zijn.
Ook in een meer recente toespraak. ‘De toekomst wenkt’2 op vrijdag 22 februari 2008 benadrukt Minister Vandenbroucke nogmaals het belang van ICT.
“Onderwijsvernieuwing met ICT maakt onderwijs flexibeler. Het koppelt het leren los van tijd en ruimte, en speelt in op verschillen in voorkennis en tempo van leerlingen of cursisten. Van snellere en tragere leerlingen, van kinderen die langdurig ziek zijn, van mensen met een functiebeperking. ICT is een antwoord op de vraag naar onderwijs op maat en ook naar verder bouwen op eerdere kwalificaties. Door zijn flexibiliteit kan e-leren de participatie aan levenslang leren verhogen.”
1.2 Standpunt van de CD&V
Op de website van Vlaams Volksvertegenwoordiger en Ondervoorzitter van het Vlaams Parlement vond ik een motie van aanbeveling van o.a. de heer Carl Decaluwé (CD&V) naar aanleiding van de plenaire bespreking van de maatschappelijke beleidsnota “Digitaal Vlaanderen”3
1.3 Standpunt van de SLP
Op de website van Spirit, sinds januari 2009 "Sociaal liberale partij" genoemd, vond ik hun standpunt betreffende het onderwijs terug. Daarin staat onder andere te lezen dat zij de kennis van de computer de dag van vandaag noodzakelijk vindt. De partijleden vinden dan ook dat de integratie van ict in het onderwijs heel wat extra mogelijkheden biedt ten voordele van zowel leerkracht als leerling. Zij hopen dat leerlingen niet enkel op school met de computer leren “werken” maar tevens thuis. Zij hopen dat elke leerling vanaf het derde jaar secundair onderwijs ook thuis over een pc kan beschikken. Het informaticabeleid op school zien zij enerzijds in de bijscholing van leerkrachten over het werken met multimediale programma’s, boeiende educatieve software, internetnetwerken, … Anderzijds beogen zij de middelen waarover een school moet kunnen beschikken bv. netwerken en draadloze internetverbinding.
De Vlaams progressieven willen in de toekomst ook een minimum aan huiswerk voor leerlingen in het basisonderwijs. In het middelbaar kan het wel maar op voorwaarde dat het om creatieve vaardigheidsopdrachten gaat. Dat in combinatie met de zelfstudie die zij belangrijk achten, doet sterk denken aan het voorstel van e-learning. In de onderwijsvormen die wij op deze wiki uitgebreid aan bod lieten komen, leren leerlingen op een speelse manier hun vaardigheden oefenen.
2 De Bolognaverklaring
"De Vlaamse overheid heeft, in navolging van de Bologna-verklaring, in haar structuurdecreet voor het hoger onderwijs een aantal onderwijskundige prioriteiten vastgelegd die de hogescholen en universiteiten in associatieverband moeten realiseren tegen 2010. Dan moet immers de ééngemaakte Europese hogeronderwijsruimte een feit zijn, met vergelijkbare diploma's, opleidingsprogramma's en studiepuntensystemen.
Deze associatie is hét instrument voor een internationale harmonisering van ons hoger onderwijs."4
2.1 Wat is die Bologna-verklaring?
De Bolognaverklaring is een beginselverklaring over het creëren van een Europese ruimte voor hoger onderwijs, ondertekend door 29 Europese ministers van onderwijs in Bologna op 19 juni 1999.
De principes van de Bolognaverklaring en het daaruit voortvloeiende Bolognaproces zijn:
A. De overheid (niet de privé-sector) neemt het initiatief om de kennismaatschappij bij zoveel
mogelijk Europeanen te brengen.
B. De bevordering van de mobiliteit in Europa door :
o vergelijkbare diploma's door de Bachelor-masterstructuur (BaMa)
o overdracht van studiepunten
o uitwisseling van studenten en docenten
o bevorderen van samenwerking tussen opleidingsinstituten.
o onafhankelijke kwaliteitscontrole.5
2.2 Wat is zo belangrijk aan die Bologna verklaring in het kader van E-learning ?
In die verklaring streeft men onder andere naar flexibilisering van het onderwijs. Tevens moet bij elke onderwijshervorming de student centraal staan, niet de onderwijsstructuren of -instellingen.
"E-learning" moet een belangrijk middel zijn voor het creëren van een flexibel onderwijs en biedt ook mogelijkheden om het leren uit te breiden naar een internationale omgeving en naar een internationaal onderwijs.
3 Passage betreffende e-werken en e-leren
"E-werken en e-leren kennen tot nu toe een relatief bescheiden ontwikkeling in Vlaanderen. Voor het e-leren ontbreekt er een cruciale, centraal ondersteunende structuur. Daarom is er nood aan een Vlaams competentiecentrum, dat tevens dient als overlegplatform tussen alle betrokken partijen. Dit platform maakt een gezamenlijke actie op vlak van e-leren mogelijk, zowel op het vlak van expertiseopbouw als op het vlak van een eventuele gezamenlijke cursusontwikkeling. Het is tevens cruciaal dat de overheid, die de toepassing van e-werken in de maatschappij wil stimuleren, dit vooreerst consequent toepast in eigen rangen. De treinstaking van 20 mei zonder files leerde dat e-werken een belangrijk potentieel heeft."
4 Digitaal actieplan Vlaanderen
Wat?
Om de inspanningen op het gebied van informatie- en telecommunicatietechnologie te kaderen binnen een overkoepelend raamwerk keurde de Vlaamse Regering op 29 maart 2002 een raamwerknota goed omtrent de krachtlijnen en de strategische opties van het eFl@nders - Digitaal Actieplan Vlaanderen.6
5 Hoe kan de politiek web 2.0 gebruiken?
De politiek praat weinig over WEB 2.0. Zo zijn bepaalde wetteksten nog steeds niet aangepast aan het veelvuldig gebruik van ICT. Denk maar aan de wet op de bescherming van de persoonlijke levensfeer.
Anderzijds is de politiek er niet vies van om het moderne WEB 2.0 te gebruiken als het bijvoorbeeld gaat in de race naar het winnen of verliezen van de verkiezingsstrijd. Een zeer goed gedocumenteerd Youtube filmpje is hier onder te bekijken. Het voorbeeld is afkomstig uit USA. Benieuwd hoe de Belgische politici deze bronnen zullen gebruiken in hun strijd naar het ronselen van stemmen in de verkiezingstrijd van 7 juni. Afspraak na 7 juni om een besluit te maken over het gebruik van WEB 2.0 hier in België? Ik heb hier de vrijheid genomen om de opdracht van de docent om te draaien, niet te kijken wat zegt de politiek over ICT maar wat doet de politiek met ICT naar de kiezer.
